İçim acıdı sesini duyamayınca
Yüzünü göremeyip, duvarlarını aşamayınca
Kollarında sabahLayanLara inat
Güneşinin en çok yaktığı bir şahıs olarak
Bedenimin her yerinde kollarından ziyade
Kalbini hissediyorken
Ben senin gibi yaşıyorken
Bilemiyorum ne demeliydim
Hayatımın eksenine oturmuşken seni
Bir gün gel gelebildiye beklerken
ben beklerken, benim gelişlerimden kaçışlarında
En çok bu dönemde tanıyışlarım seni
Geceye inat sana uyuyuşlarım
Hayata inat sana uyanışlarım varken
Ben bunca görmeye ümitlenirken
Beni en umutla dolu dönemimde kör eden sen
Sen ki artık en büyük nefretim kısmen
YalnızLığım oLmuşken
Geceleri kabuslarım olurken artık
Kaldırdım tüm çerçevelerden fotoğrafını
İsmini sildim yazdığım herşeyden
Gelmeni de istemiyorum artık
Yakandan tutup dudaklarından öpeceğime inandırmışken kendimi
Olamayacığını bilmek gibi şimdi acı çekişlerim
Gelme artık neye yarar

Ben sana kadar gelmişken
Görememişken, gelmeni de istemiyorum artık
Vazgeçtim dudaklarından

Duygu ARINKAN