Bir diLencinin kızı aşık oLmuştu
Köşedeki marketin oğluna
Elleri siyaha çalıyordu kızın
EldivenLeri eskimiş, şapkasının siyahi kurşuni oLmuştu
Ceketi biLe rüzgarı yenemiyordu artık
Daha sabahtan başLıyordu avuçlarını umuda açmaya
Deri ceketi, cilalı ayakkabıları vardı çocuğun
DiLediğince top oynuyor, istediği kadar şeker yiğiyordu
İki tekerli de bir bisikleti vardı bizimkinin aksine
Kız her gece eLindeki beş kuruşu saatlerce sayarken
Oğlumuz okadar parayı cepLerinde kaybediyordu
Henüz onlu yaşlarındaydı kız
Saçları siyahtı filmlerdekinin aksine
Ortadan taranıp ikiye ayrılmamıştı
Onun kırmızı kurdaleli ayakkabılarıda hiç olmamıştı
Küçüktü daha çok küçük
Saatlerce kardan taneleri avuçlardı
Yere düşen yağmur taneleriyle oynardı
O’nun hiç bebeği olmamıştı şarkı söyleyen
Bu yüzdendi kimsesiz sokaklarda çığlık atışları
Yalınayak yeşilliklerde oynayışları
Hep bir masumiyetle bakışları da bu yüzdendi.
O yaşlarda biliyor hissediyordu aslında
Hep de böyle kalacağını, ona ait olamayacağını
Deri ceketi, cilalı ayakkabıları vardı çocuğun
Birde iki tekerlekli bisikleti.

21.01.2008
Duygu Arınkan