Zaman sûkut ederken semada efkâr vardı
Ve bu sevdanın sonu ilk günden aşikârdı...

Madem bıkıp usandın madem ki sıktım seni
Hadi çık git, arkana bakma, düşünme beni
Zaten unutmadığın sevgilin, sevgin vardı
Beni kaç gün kullansan sana o kadar kârdı
Mutlu geçen günlerin bir gün ardında kalır
İşte tam o sırada hüznün yerini alır
Sanma ki güzel günler hep böyle gelip geçer
Unutma ki mutluluk hazin sonları seçer

Hadi git mutluluğun hazin sona dönmesin
Hadi git yüreğimin yangınları sönmesin
Büyük pişmanlıkların evveli saadettir
Hadi git, sevmeyene zaten gitmek adettir
Kimlerin masasında kime mey olacaksın?
Leyla olmak dururken gör ki ney olacaksın?

Hor gördüğün ne varsa ben hoşnut olacağım
Senin açtığın vakit sararıp solacağım
Hadi çık git, gittiğin yerlerde güller açsın
Ne ben sevgine açım ne sen bana muhtaçsın...

Zamanı öldürsen de inan ki çok geç değil
Yaptığın nazarımda hata değil, suç değil
Hadi git hicran dolu yıllarım gelsin bana
Tek dostum tek sırdaşım yanlızlık kalsın bana

Hüznümü vedalara sultan edip git şimdi
Sevdamı aşıklara bühtan edip git şimdi...


Ertuğrul Yıldırım