Ya! Rab
Bir dünya ki;
Atmosferi yedi kat
Her katta bir feryat
Her kuytuda bin figan
Moskova ’da kar,
New York’da yağmur,
Orta doğu da bomba yağışı var
Ey Sevdasına yandığım Sultan
Savaş, açlık, yoksulluk
Her yerde bir dram
Yeni yaşam umutları
Bu kaçışlar, bu göçler
Denizlerde can pazarı
Neden uslanmaz insanlık
Ey beni yaratan Hüdâ’m;
Aç gönül kapılarımı El-Aman
Ey sığınağım
Ey dayanağım
Ya Celil, Ya Kerim
Kanı çekiliyor içimin
Bilen söylemez. Söyleyen bilmez
Bulan almaz. Alan anlamaz
Ey yürekler senâhı
Neden Kâinatın yağmacısı insan
Ey! Hz. Nuh’u tufandan
İbrahim’i ateşten
Yusuf’u kuyudan kurtaran Tanrım
İyi midir yolda olmak, yanmaktan
Gören Sen’sin bilen Sen
Ey! Sonsuzluk Kalemi
Ey ezeli ve ebedi olan
Cümle bilgi sende gizli
Ya! Rab el Alemin
Tepeden tırnağa eserinim
Bilirsin ki olmazlara meylim var
Bir elma yüzünden
Yapılmaz ki bu kadar
Bu uçurumlar Tanrım
Bu uçurumlar,
Düşmem için mi?
Düşünmem için mi?