15
Yorum
23
Beğeni
0,0
Puan
1553
Okunma

şurada dedi, suyu gösterdi
ozan el
ş’si birbirine girift
asılı mavi kolye
şiiri değil
kolyeyi öptü
kızardı şiir
ne suya ne şiire baktı ay
görünmez oldu kadın
kararan suyun ardında
hışırtısıyla kavakların
şiire bıraktı alınganlığı
bir de geceye
şiire bandı ekmeğini adam
bir kaç lokma aldı doymadı
açtı
kentin arka sokaklarında dolaştı umutsuzluğu
pencereden bakan saksı çiçeklerini ve kara gözlü, kirli yüzlü
çocukları gördü
kimi anne karnındaydı henüz
doğmasam iyi olacak diyordu karanlığa
ay çok çok arkadaydı
görünmüyordu şiir
şiir yenir mi dedi ana
yırt at
kâğıt parçası
ş’leri birbirine dolandı şiirin
usunda bütün yıldızları yaktı
göğü donattı
kımıldadı bebe
okşadı anne
açtı saksı çiçeği
masmavi pırıltıydı umut
28. 05. 2015 / Nazik Gülünay