karanlıkta...
kurban arıyor kendine birileri
hayvani özellikte sezileriyle, avın kokusunu alıyor
gözleri...
ebu cehilin o kanlı gözleri

zayıfla güçsüzün bu haksız savaşı
hiç bitmiyor

her akşam sunulan, bu acılı haber bültenleri
öfkemi eşelerken
şahdamarıma inen jilet gibi acı veriyor bu vahşi cinayetler
acı veriyor
onca acının üstünü örtüp, hiçbir şey olmamış gibi davranmak
acı veriyor
izbelerde kan dökülürken, böyle rahat nefes almak

ahh...
gece dolmuşlarında Özgecan’a kıyanlar
çaresiz hayvanlara işkence edenler
tacizle, tecavüzle kadına ilişenler
elinizi yüreğinize koyun
ve artık durun...

vahşetin zehri ile emzirdiğiniz o canavarı artık zincire vurun

dinsin gözyaşları, gülsün yüzler
bu narı-cehennem soğusun
bitsin vahşet, dinsin bu barut kokusu
yedi kat yerin dibine gömülsün
bir daha hiç açılmasın
pandoronın kutusu...