KALEMLER

Karabulutlar dolaşıyor,
Ülkemin üstünde.
Zihnimin derinliklerinde,
Düşüncelerimizi hapis ettiler.
Yazamaz oldu tüm kalemler.

Suç oldu özgür düşünceler,
Sürükleniyor beden badireye,
Sonu yok başı yok hüsranın,
Karabasanlar dolaşıyor etrafımız da,
Fikirler esir edilmiş,
Düşünceler tutsak.

Rüyalarımız kelepçeli,
Uykularımız esaret altında sanki,
Gerçekler dert açar oldu başımıza,
Yazamaz oldu özgür kalemler.

Din ılımlaştı şirk batağında,
İnançlar siyasetin oyuncağı,
Çakma Müslümanlar türedi,
Üşüştüler cahil halkın üstüne,
Alıcı kartal sürüleri kol geziyor,
Sahte söylemler revaşta artık.

Tapınır oldu kişiye millet,
Hercü merc içinde yok edildi kitap,
Ne gerçek din var ortada ne de İslam,
Yazamaz oldu dindar kalemler.

Putlaştırıldı her kutsal,
Din oldu cemaat ve tarikatlar,
Yolunu şaşırmışcasına ibadetler,
Deve hörgücü gibi bağladık başımızı,
Arabın kara çarşafını geçirdik üzerimize,
İnanç diye döküldük bu saçmalıklar uğruna,
Yakındır çan sesleri duyulmaya ,
Unutturulursa gerçek ezan sesleri.
Yazamaz oldu bunları inançlı kalemler.

İbadetten uzaklaşırken camiler,
Kültürsüz bilgiden yoksun imamlar,
Din hikayeleştirildi masallar aldı yerini,
Çakma ılımlı İslamlılar türedi,
Sardı etrafımızı sözde din adamları.
Yazamaz oldu gerçekleri kalemler

Din yok iman kalktı inançlar göstermelik,
Siyasetin maşası tarikatlar ve cemaatler,
Dini yumşattık ılımlaştırdık,
Diyalog kurduk dinler arası,
Protestan kılığına soktuk islamiyeti,
Eklektizm yaptık şirke battık böylece.
Ne kadar da aptalmışız meğer,
Yazamaz oldu bütün bunları kalemler.

Durmuş Karabağlı
2012