TAKSİMDE GÜNEŞ BAŞKA DOĞAR
Kendilerine otağ yaptılar taksimi,
Kaşar molası benzeri kuruldu çadırlar,
Toprak ananın bağrına.

Bir genç nesil yeniden uyanıyor otağında,
Ellerinde kitaplar, dillerinde hürriyet türküleri.
Dalga dalga yayılırken meydana,
Özgürlük nağmeleri dökülüyordu dudaklardan.

Her boydan, her dilden her inançtan yiğitler,
Zulmün efendilerine meydan okurcasına.
Zincirlenmek istenen özgürlüğe dur demekti maksat,
Karanlığa gömülmek yıldırılmak istenen düşüncelerdi.
Ay aydınlatırken geceyi,
Güneş bir başka doğuyordu taksim meydanına.

Yıldırmak durdurmak mümkün mü bu akan seli,
Eli kanlı zalimin uşakları salındı üzerlerine.
Uyanan bir nesil ummanın dalgaları olmuştu,
Gür sesleri kulakları tırmalıyor meydanın şafağında.



Tomalar acımasızca tazyikli su sıkıyor,
Emniyet güçleri gaz bombardımanına tutuyordu.
Kendi vatandaşına faşizmin uşakları öfke kusuyor.

Etrafı sarmış yalakalar,
Yandaşlar ve yavşaklar bir tarafa,
Ne güzel söylemiş ozan.

Uyanan Atatürk gençliği,
Umutlar yükseliyor taksim meydanından,
Onurlu, şerefli üreten,
Emekçi insanlar bir tarafa,
Bu günleri anlatmış sanki ozan.

Türküler susmuyor, dinmiyordu nağmeler,
Arkadaşca, kardeşce ve dostça koşuyorlardı hürriyet için.
Güneş gibi doğdular karanlığın üstüne taksim gezi parkında,
Hürriyet türküleri söyleniyordu, dudaklarında özgürlük nameleri.
Durmuş Karabağlı
2013