git diyor sun? öyle/mi?
ben gidersem ne olur bilmiyorsun


neler olur neler ey yar ;bir bilsen
bahçedeki güller sana küser
yaprakları solar bir bir bülbül güle üzülür
akşamları sen çayını içerken ,yıldızlar perdeden göz kırpmaz
ay flu bir renkle bakar sana alay eder yalnızlığınla
gök gece ,üryan olur
çocuklarımızın düşlerine mavi perim girmez
mevsimler uçurumlarda yuvarlanır
duvardaki takvimin yaprakları evin duvarlarına küser sararır
kimse çantasında o yaprakları saklayıp parkta çocukları kumla oynarken onları okumaz
aynalar kir pas içinde lekeler dolar ve sen silerken kırarsın
yedi yıl uğursuzluk gelir sana
ben gidince daha beteri gelir

ben gidince.....

güneş sana küser yıkadığın çamaşırlar hiç kurumaz
cemreler seni unutur, evin baharda bile buz olur
sen hep üşüyeceksin
penceredeki küpeli ler goncaya durmaz

ben gidince .....

sen semşiyeni hep unutursun yağmur iliklerine işler

martılar denizde sana gözükmez
yakamozlar kendini sana parlatmaz
karanlıkta yolunu şaşırırsın

kararıp dökülür gökte laterneler

ben gidince.....
korkarım ben! gidipte inat edip gelmez isem
en önemlisi bu güzellik bu endam bendeyken
etrafım şereften ,şerefsizlerle dolar
kıskanırsın sen ,çooook ..
sakın! bir daha bana sen sen ol ,aha kapı git deme
bir daha deme bana sen ey ; yâr ..



nur*can