Haydi ver elini gidelim buralardan
Çan seslerini bırakalım çalsın ardımızda
Gurbet yalnızlığını ecnebi bir şarkının notalarına asalım
Öyle bakma sen ,büyütmüşüm ben ’mesafeleri gözlerimde
Tut ellerimden tut ki,
Üzerimize yapışan yabancılığı birlikte atalım

Toplayalım kalmasın yaban kestanesinin ağacın altındaki gölgemizi
İstemem ,kalmasın bir izimiz
Yeter artık her konuşmada dolaşan dilimiz
Ah bu kimsesizliğimiz
Haydi gel
Kül rengi mevsimleri ardımızda bırakalım
Gidelim..
Seherde ezan çiçekleriyle uyanalım

İstersen önce bize gidelim
Deniz kenarında simit satan bir çocuktan simit alıp
Gümüş kanatlı martılara atalım

Sonra size gidelim
Sizin köyde karlar diz boyu
Yollar zincirlemiştir kendini tekerlek izlerine
Sen yanımdaysan korkmam kurt köpek seslerinden
Gidelim ayak izlerimiz yol olur
Dilan bebeye gebe geline

Deli ateş olmuş meydan okuyordur
Eski tezek sobanız soğuğa

Oturmuştur sobanın yanındaki yün mindere baban
Çok ,eskilerden kimliksiz bir türkü tutturmuştur
Ellleri kulaklarında kesiyordur dışardaki ayazın sesini

Haydi
Ver elini gidelim
Bir daha dönmeyelim gurbete.