5
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
18427
Okunma

İrfanda derindi, ilhamda engin
Aşkını şiirle yoğurdu Veysel
Maddede fakirdi, duyguda zengin
Sazıyla serveti doğurdu Veysel
Bir büyük ustaydı, hünerde tekti
Mızrapla, mısraya hüznünü ekti
Feleğin elinden çok çile çekti
Sabır tezgâhında eğirdi Veysel
İnsan-ı kâmildi, Hakk’a meyildi
Cahile el açan adam değildi
Ne şefkat dilendi, ne de eğildi
Bu yüzden taş gibi ağırdı Veysel
Kalp gözü açıktı hikmetle bakan
İlimdi, ibretti dilinden akan
Cihanın cevriydi canını yakan
Kedere kucaktı, bağırdı Veysel
Böyledir Sivas’ta aşığın hali
Dünyada var mıdır başka emsali?
Gece gündüz giden yolcu misali
Bizi de menzile çağırdı Veysel
Tutkun Durukan
5.0
100% (8)