Her hal geldi ‘ahir zaman’ ahiri
Heva denizine akan sen olma
Şeytan; altın tasta sunar zehiri
Bal sanıp tadına bakan sen olma


Mukaddes emanet Mü’mine zimmet
Emrine tabi ol, O’ndandır himmet
Yetmiş üç fırkaya bölünür ümmet
Resul’ün yolundan çıkan sen olma


Sevgiyle halk olduk amma velâkin
Ufkumuzu sardı nefret, öfke, kin
Kıvılcım bekliyor tutuşmak için
Fitne ateşini yakan sen olma


İnsanlık firede, zaman çok fena
Ne kırıl ne de kır, eyle imtina
Çok hassastır gönül denilen bina
Kötü söyleyip de yıkan sen olma


Her tarafta çirkef, baksan göz gider
Göz harama değdiğinde öz gider
İstediğin yöne çevir söz gider
Doğruyu yanlışa çeken sen olma


İnsan vahşilikte zirveyi almış
Zulüm alkışlanır taraftar bulmuş
Güçlüler güçsüzün hakkını çalmış
Mazlumun boynunu büken sen olma


Şu yaşlı dünyada yaşlandım işte
Uymadım zamana dışlandım işte
Doğruyu söyledim taşlandım işte
Akgül’ü hedefe diken sen olma.

KEMAL AKGÜL(24.05.2015)