Aynalar yüzüme vurmayın beni
Baktıkça kendime halden utandım
Kurtuluş yolunun azdır gideni
İnsanlık adına yoldan utandım

Nefs yanaşmaz hatasını tamire
O yüzden defterler dönmüş kömüre
Neler sığmazdı ki koca ömüre
Yaşanılan onca yıldan utandım

Kifayet etmiyor göz, bakarköre
İnkara saplanır göz göre göre
Ne ahlak var, ne saygı var, ne töre...
Bu asırda şu nesilden utandım

Ham duruyor henüz olmamış gibi
Hayadan bir nasip almamış gibi
Yalansız söz- sohbet kalmamış gibi
Yeminle iş gören dilden utandım

Yüce Kur’an, "İslam hak yol" diyordu
Rabbine varacak "tek yol" diyordu
Müslümana "dosdoğru ol" diyordu
Eğri büğrü olan kuldan utandım

Yaprağı katmerli, dokusu güzel
Açılmış dalında kokusu güzel
Başı öne eğik, rükusu güzel
Akgül’üm demeye gülden utandım.

Kemal AKGÜL (18.06.2025)