Bir delinin destanı---

En zayıf yanımın , en kuvvetli sancısı
Çöktükçe üstüme tuz basarcasına yaralarıma
Canım acıyor ah etmiyorum
Sinemde harladıgım ne kadar yangın varsa
Bugün üstüne su serpmiyorum
Dahada yanmalı bagrım en insafsız haliyle
Düşmanına vurur gibi vurmalı bugün içimde büyüttüklerim
Sırtımda kaç hançer yarası varsa o kadar olmalı dost dediğim mezarlar
Gönlüm hangi limanın el sallayanıdır , hangi gidenin agıt yakanı
Ve hangi yitip gidenin silüeti kalmalı gözlerimde
Bilmediğim şehirlerin bildiğim insanlarla doldugu
Bildiklerimin artık bilmediklerim oldugu
Her eyvallah çekenin vicdanına sordugu o yerdeyim ben şimdi
Gönlüne küsmüş çocuk gibi çekilmişim kabıma
Ses etmiyorum , meyil vermiyorum, duyun demiyorum
Başını topraktan çıkarmaya çekinen bir tohum gibi
Sakin ama tedirgin ilerliyorum
Usanmak fiilini iliklerime kadar hissederken bu zaman
Dirhem dirhem azalıyorum
İlmek ilmek çözülüyorum
En saglam halkasından kopuyor umudumun zinciri
Sıkı sıkı bagladıgım dostluklarımı bir bir çözüyorum
Ben bugün içimi ısıtamıyor
Güneşe meydan okuyorum
Üşüyen ellerimi soguk muhabbetlerle perçinliyorum
En anlamsız kelimeleri bugün baştacı ediyorum...
Kaliteli saatine bakarak kalitesiz zamanlar geçirenlere inat
Eti kemik geçen saatimle, dünyaya sıgmaz anılar yaşıyorum
Annem bugün dogmamış çocuklar kadar gencim
Ve hiç ölmemiş cesetler kadar yaşlanıyorum..
Dirhem dirhem azalıyorum
İlmek ilmek çözülüyorum
Bitesi olmayan kaygılarıma agız dolusu küfürler ediyorum...
Zengin bir zübbe edasıyla sahte nasılsınlar çarpıyor suratıma
iyiyim diyorum
İyi olamıyorum
Elimi sürüp kokladıgım feslegenler kalıyor aklımda
Öylesine kokusu keskin bir hissim olsun istiyorum
Saksımın en soluk çiçegini gökyüzüne armagan ediyorum
Yeşermeyen tüm umutlarım hatrına yeşersin istiyorum...
Bugün ölmek evet tamda bugün
Ne kadarda sıradan geliyor, ekmek almak su içmek kadar
Bugün ölmemeli diyorum
Çünkü merasim yapar gibi söyleyeceklerim var
Sanki bütün uhtelerimi son nefesime saklamışım
Gider ayak dert dökmeye meyleder gibi
Biriktirdiğim ne varsa kabirime yük gibi
Sanki o kefen bana birazcık büyük gibi
Sıgsın istiyorum, dünyada çok görülen ne varsa
Bugün kefenime sıgmalı
Mezar taşım yıldızlardan olmalı
Şehrin en manzaralı en fiyakalı mezarı bana ayrılmalı
Yaşarken yaşanmayan her ne kalmışsa
Orada birazcık hakkım olmalı
Evvel zaman masallar gibi mutlu sona zorlanmamalı hayallerim
Ben sonu hüsranla biten anılara müptelayım
Sımsıkı tutun beni artık
Bir akıllı edasıyla deliliğime gem vurmaktayım
ehhh gitmek vakti diyorum, el sallayan olmasın
Mademki gidiyoruz kimsenin ruhu duymasın....

İbrahim buğra uyanık