Kahvesi telveli çayı demliydi
İçtikçe içerdi sakallı adam
Gözleri çökmekte gamla evliydi
Boşanmak bilmezdi sakallı adam
Gözleri kararır titrek elleri
Hüzün baştacıydı hasret zaferi
Kazanırken kaybetti sakallı adam...

Gögsünde agırlık kainat yükü
Sorsalar bilinmez ne idi suçu
Pamuktan halatın yetermi gücü
Çekilmez bu dedi sakallı adam
Benzi sararmıştı yüzüyse düşmüş
Dost yükünü çekmek epey zor işmiş
Dosttan dedi dosttan sakallı adam....

Bir zaman yürüdük daglar yol verdi
Dostlar elin çekti namert el verdi
Zaman dost postunu önüme serdi
Kısmet böyle dedi sakallı adam
Darlamış nefesi başı matemli
Bu hale düşüren dostmudur elmi
Allah bilir dedi sakallı adam....

Bozuk düzen çark tutmuyormur bilirim
Gücüm bitse koşar yine gelirim
Herkes akıl arar ben bir deliyim
Yitirdi aklını sakallı adam
Büyük dagın dumanıda pek olur
Dost iyigün için yoksa el olur
İyi gün görmedi sakallı adam...

Yaşadım izlendi şu fani ömrüm
Gözüm açık idi gizlendi gönlüm
Sakalım bahtıma en kalın örtüm
Kapattık gitti dedi sakallı adam
Hızlı yürür eceline varıyor
Geçmeyen zamanı düşman sayıyor
Yaşadı usandı sakallı adam....

Boynundaki yafta kendi derdinden
Ugurladı canı öz bedeninden
Dostsa düşmansada illa merdinden
Bulmaz bizi dedi sakallı adam
Yitip gider gibi kendinden içre
Biten bir mum gibi dibinden içre
Hep kendini yaktı sakallı adam ...

İ.bugra uyanık