ERGUVAN

Erguvan
Tekbir ile dünyayı tersine iten çiçek
Erguvan
Bu meşakkat günbegün beynimi kemirecek
Nazı siteminin üstünde eglenen bütün hatırnazlar
Derdini tebessüm bohçasında sarmalayanlar
Buhtunnasr a imrenip , ondan pay almayanlar
Zulümle abad olanlar
Dünyalıkla ihya olanlar
Şimdi sana can suyu dökmek niyetindeler
Tohumundaki hikmeti bilmezler ki
Haram sularıyla seni yeşertecekler
Erguvan
Gönlümüze sülün sülün misk-ü anber salan çiçek
Erguvan
Nakış nakış, ilmek ilmek hüznü bize ören çiçek
Bahçevanlarına düşman, direnmekte sınır çiçek
Meyil bilmez, sınır bilmez dikleştikçe açan çiçek
Erguvan
Engin daglarda aranırsın tıpkı Baturalp gibi
Topragında dalanırsın can-ı Türkistan gibi
Koparmak cellada mahsus
Yeşertmekse bir yiğide
Yeşerdikçe umut zerk et en aziz memleket gibi......

İbrahim buğra uyanık