Gök sükût’u hayal, hayır hayır
Sanki sessizlik anıtı
Nefes al
Ver
Beni sakla saçlarında
Beni perçemine as


Çünkü


Renk değiştiriyor yüzüm
Bu yolun çöle bakan pencereleri var
Ağır kederleri
Rüzgarı ve yolunu şaşırmış bulutları.



Dolanacağım arka kapıdan yağmur yağmazsa
Önce
Avluya kadar gelecek kuşlar
Sonra gidecekler
Sen mor giyineceksin
Taşlar duracak
Gizli bir gülümsemeyle öldüreceğim gölgeni
Yayılacak bahçe yukarı doğru.




Taş demir tokmakların ağır vuruşlarında
Yeniden şenlik olabilir mi?
Göğsünü vererek kökleşiyor akşam
Bu yüksek bulutlar
Nehirleri çekti
Irmakları


Yine de tek damla düşmedi


Ağır sandallarıyla geldi barbarlar
Hamamböcekleri
Ağır durdular
Konuşup kestiler parmaklarımı
Sen iğneyle diktin
Sarp patikalarda.



Korkma
Burada olacağım
Yapayalnız portakal ağacının kuru kolları gibi
Sızıp bir aynanın sırrından
Yaralı, başsız figürlere su vereceğim
Beş nota sonrası sessizlik yağacak.







fotoğraf. lacivert