Temmuz akşamlarında,
Dolaşırım bu şehrin sokaklarında.
İçime dolar yalnızlığın, sensizliğin sızısı.
Gözlerim dolar,
Hayalim solar.
Ve ben seni düşünürüm,
Temmuz akşamlarında...

Akıl almaz sevdalar,
Üşüşür başıma...
Kalbime ılıktan bir sancı iner.
Dikerim gözlerimi semaya,
Pınarından boşanır kanlı yaşlar,
Ümitsiz bekleyişimle beraber,
Yürür gider, boynu bükük,
Temmuz akşamlarında...

Ufukları süzen gözlerim,
Hayalinle takatini yitirmiş,
Kapar kapaklarını bir daha açmacasına...
Melankolik hatıralar toplanıverir başıma.
Kıskıvrak beni sürükler,
Çıkmaz sokaklara...
Yorgun, kırgın ve üzgün
Bir halin bekleyişiyle,
Temmuz akşamlarında...

Seni artık bir daha ancak,
Düşlerimde görürüm.
Bu benim son bekleyişimdi.
Son umudumdu...
Kimbilir seni hangi mecrada,
Hangi diyarda bulurum.
Ama olsun, yine de seni terk edemem.
Ömrümün sonuna kadar,
Hep burada, bu şehirde bekleyeceğim seni,
Temmuz akşamlarında...

Aydın ÇETİNER
(İzmir-Temmuz 2014)