Yol ver dağlar ben canana varayım
Gayrı bu ellerde kalamam dağlar
Varıp eşiğine yüzüm süreyim
Bundan başka murat alamam dağlar

Yalınayak düşüp gitsem yollara
Sorsam yönüm halden bilen kullara
Nail olsam yar elinden ballara
Belki zehir verir bilemem dağlar

Düşmüşüm bir aşka serimde hasret
Aşk-ı sevda mıdır yoksa ki gaflet
Oturup kendimle eyledim ülfet
Derdime bir derman olamam dağlar

Visal-i cananım kaldı gözümde
Bu nar-ı cehennem yanar özümde
Dolanırım iki elim dizimde
Yalınız yaramı saramam dağlar

Sızlıyor inceden yüreğim başı
Durmuyor akıyor gözümün yaşı
Zehir etti firkat ekmeği aşı
Ben başka sofrada doyamam dağlar

Bu hasret sinemde ateş misali
Öyle bir yakar ki yoktur emsali
Serimde dolanır yarin visali
Aradım çıkar yol bulamam dağlar

Hadden aştı gider benim zararım
Canana varmaya bir yol ararım
Budur kisp-i karım budur kararım
Bundan başka karar kılamam dağlar

Herkese ayandır uzunum kısam
Bu nar-ı hasrettir kederim tasam
Varıp yar bağına ayağım basam
Başka bahçelerde solamam dağlar

Saymışım dünyayı bir paslı pula
Benim tek minnetim bir nazlı kula
Müptela olmuşum o gonca güle
Ondan başka dala konamam dağlar

Ah çeker gezerim gözlerim yaşlı
Yaralıdır gönlüm yollarım taşlı
O yarin sevdası canıma işli
Cananı canımdan soyamam dağlar

Kapatıp gözümü girdim bu raha
Dayadım sırtımı gülyüzlü Şah’a
Reva mı gördünüz bunu Emrah’a
Cananı görmeden ölemem dağlar

24 Nisan 2013-Çarşamba