Ey sinesi meydan ey kaşı hançer
Bir kere yüzüme gülmez misin sen
Sallanır saçların rüzgârı biçer
Asılsam ucuna almaz mısın sen

Cana candır zülüflerin karası
Mihrabımdır kaşlarının arası
Durmaz akar oldu gönül yarası
Yaramın tabibi olmaz mısın sen

Saçlarını mah yüzüne düşürme
Yüreğimi aşk oduna pişirme
Şu gönlümü yüce dağdan aşırma
Yitip kaybolursam bulmaz mısın sen

Zülfünün ucuna asılmış ömrüm
Düştüm dar-ı aşka kalmadı sabrım
Bu senin aşkından kazılsa kabrim
Lütfedip başıma gelmez misin sen

Oturup karşında yüzüne baksam
Müjgânın okunu sineme çaksam
Bir ömür çağlayıp bağrına aksam
Bir yüce ummansın dolmaz mısın sen

Sızıyor dilinden şekerin balın
Aleme hükümdar yanakta alın
Baharda açılmış gül müdür hâlin
Böyle baki kalır solmaz mısın sen

Ey siması huri ey huyu naki
Ey sözleri Kevser ey dili saki
Ey gülüşü cennet ey ruhu baki
‘’Kulli men aleyha fân’’ ölmez misin sen

Ruz-i şeb mahını göresim gelir
Yüzümü yüzüne süresim gelir
Ölmeden mezara giresim gelir
Emrah bir divane bilmez misin sen

24 Ekim 2018 Çarşamba