Varmadım cihanda dost ummanına
Kaynayıp sularım sel olmadı ki
Nice derde düştüm nice hâl oldum
Kimseler elime el olmadı ki

Halk eyledi bizi gani Yaradan
Şu alemi varlığından yaradan
Kurtulmadım gitti gamdan yaradan
Yolumu gözleyen sal olmadı ki

Felek karasını ömrüme çaldı
Aldı yüreğimi dertlere saldı
Kırıldı dümenim elimde kaldı
Doyunca yüzdüğüm göl olmadı ki

Ne yazık dinledim cahil sözünü
Atlas libas sandım kuru bezini
Aradım bulmadım dostun izini
Yolların içinde yol olmadı ki


Ellerin çiçeği yeşilli allı
Dağları çimenli bağları güllü
Bir güzel sevmiştim tatlıca dilli
Ondan da gönlüme gel olmadı ki

Gönül aşka düştü genci çağında
Çırpındıkça tutsak oldu ağında
Ötem dedim o güzelin bağında
Bahçemde açılan gül olmadı ki

Varmadım ummana boşa çağladım
Bir tenhada yaralarım bağladım
O güzel’çin yana yana ağladım
Uzanıp tuttuğum dal olmadı ki

Şahin gibi yücelerde süzüldüm
Vuruldum da kan içinde ezildim
Çırpındıkça tatlı candan yüzüldüm
Tabipler yarama el olmadı ki

Sellendi kanlarım gözümden taştı
Bilmedim kendimi yollarım şaştı
Nihayet bu dünya gözümden düştü
Gönül de boşuna del’olmadı ki

Kör oldu gözlerim görmedim sanki
Bu hâl bana ezel değil ki dünkü
Hakikat böyledir böyleydi çünkü
Emrah Hakk’a layık kul olmadı ki

11 Eylül 2011 Salı