Göklerimi örten tek mavi örtüdür zaman
Kusursuzca belirsizliğe musahhar eder
İçimin karmaşıklığı dehşet!
Rüzgâra aldanma sakın
Yüzümün avuçladığı toprağı yağmura doğru savuruyor



Yalnızlar ülkesinin tek başına devletiyken
Babama benzettiğim bi dolu insanın varlığını henüz kabulleniyordum ki
Kursağımdan ç/alınan iki lokmanın eksikliği eşeledi durdu sesimin rengini
Öyle ki
Anne büyüten yüreğimin
Uzun paragraflı cümlelerden
çooook kez asıldığını bilirim



Bir ekmek dilimine râzı gelirken kirli avuçlarım
Kaya kadar sert, kaskatı
dillerin
Acı/masız sözlerini önce yutar sonra öğür öğür kusardı gözlerim
Doy(ğ)duğumdan fazlası haramdı bilirim



Hayatında duymadığın azımsanmayacak öyle sürüngen anı kaldı ki hatrımda
bilmediğin
Omzum ile başım arasına sıkıştırdığım,
küçük parmağımın ilk boğumu büyüklüğünde iyi bir yalan
Sayısız nokta, sayısız harf yerine geçirdiğim üç noktaya bedeldi
Canlı olsaydım eğer kesin öldürmüştüm kendimi
Öyle ya
Buluşamadığım bir çift göz vuslattı bilirim




Topraklarında çıkıntılara takılırken
Kaç ağır adıma medyun olur fersiz ayaklarım
Virüslü hayvanların tekmelediği kalbimin sesi
sıkıştırırken aklımın köşelerinde beni
İhtiyacından fazlasını almadıkça salı vermezdi bilirim




Kaç metre yüksekliğe sahip ki yüreğim
Sıçrayıp gözlerim yuvalarından
Metresiz tutunur nasırlı kalbinin karşı duvarına
"Unutmaya başladı." ğını gördüğüm an
Senin için büyüttüğüm oğlum uyanır uykusundan
Boğazıma düğümler kelimeleri bilirim



Eriyip suya dönüşürken
Topuklarımda çatlaklar ıslanmışken üstelik
Annemin halini düşünerek
Yanımda çok estiğini söyle seher yelinin
Ağrılı tenime beyaz çarşaf gerilirken
Ne o!
Gözlerinde atomları söndürecek kadar yaş birikmiş
Şşşşşt
Sessiz ol
Son nefesim solmadan ölümün yaklaştığını izale etmek
kusur değil bilirim



Zeynn/belirsizzamandan