sana bir sevda masalı anlatsam dinlermisin
seni sevmek seni düşünmek seni yazmak
mavi bir düş gibiydi
hazan olan gönlümde açan
nadide bir çiçek gibi
girdin ömrüme...
yüreğime neşe mutluluk ışık getirdin
önce elimden tuttun
sonra kör kuyulara attın
ölüyorum sandım
nemli gözlerime kaç ezanlar şahit oldu
yinede seni sevmekten
düşlemekten vazeçmedim
vuslat hayaliyle yaşadım
baharı bekleyen kumrular misali
güneşin bir günde benim için doğacağını
ümit ederek sessizce bekledim..
göz yaşlarımı yüreğime akıtarak
sarkılardan fal tuttum
kaç papatyanın günahına girdim
saymadım...
tek bildiğim uzaklarda çok uzaklarda
aynı gökyüzüne teslim olmuş
iki yürek birbiri için atıyor
yokluğunda üşüdüm
ayazlarda kaldı gönlüm
süresini bilmeden sabırla bekledim
yüreğimdeki yaram geçmeden
kaç mevsim geçti üzerimden
baharla beraber tekrar hoşgeldin ömrüme
bak artık üşümüyorum
karanlıktan da korkmuyorum
her sabah güneşim gibi odama doluyorsun
göğsüme konan kuşu ürkütmeden
sevmeyi öğrendim artık
maviyi sevmekten bıkmadığım gibi
seni sevmekten de vazgeçmiyorum
SELDA YILMAZ..
05.05.2015