yanımda yokluğun yüreğimde sensizliğin
çaresiz bir derdin pençesinde kıvranıyorum
közlendi bedenim hasretinle
yanıyorum sevginle

soruyorum seni gelen gidenden
söyle hangi bilinmezlerdesin
yokluğunda karardı dünyam
bir akşam üstü gelir misin

senden bir haber alsam
mutluluğum için o da yeterdi
özleminle kanarken sol yanım
bedenimi terk ederken canım
söyle ey sevgili nerdesin

yaşarım düşlerimi zaman aralığında
uzanır ellerim gecenin karanlığında
bir yanım uçurum bir yanım sensizlik
kaparım gözlerimi kalırım öylece yatağımda

aşarım engelleri yüreğimde birbir
sensiz her gecemde kopan fırtınalar eşliğinde
bastırırım içimde yalnızlığın sessiz çığlıklarını
yüreğim asılı kalır gözkapaklarımda

aldırmam kıyılarıma vuran hasret dalgalarına
çıkan her fırtınada savrulurum
alabora olur devrilir sandalım
gülüşünle hayat bulurum

gidişinle hazana döndü yüreğim
kalmadı yaşamın anlamı
aldığım her nefeste gülüşte
bir şeyler eksik sen yoksun iş te

yokluğuna inat yaşattım seni içimde
gidişinle suskunluğa gömüldü düşlerim
ben bende seni
bedeninden bedenime karışan teri sevdim

döktüm içimi kelimelere
yine de anlatamadım sana sevgimi
az mı tavaf ettim yüreğinde
tövbem kabul olsun diye
taptaze acılarımı koydum sepete
ödedim günahlarımın bedelini

biliyor musun artık bende yokum
benden duy istedim
yine de söylemeden geçemiyeceğim
seni çok ama çok sevdim

bir gün olur da aklına gelirsem
işte o gün
hatırla seni seven beni
olmasam da yanında
gözlerinden akan yaşlarla ...


Refik
04 . 05 . 2015
İstanbul