Yürek izini taşır yaşamın busesinde ömrüm
Sessizliğin fısıltılı dudakları gibi
Yakamozlar perçinlemiş kirpiğine yaşamın
Bensizliğin gizeminde bakışım gibi giz


Veda buruk kekremsi tatta ayrılık
Elveda düğüm düğüm kalırken busede
Sessizliğin fısıltılı dudakları gibi ey ömrüm
Yalnızlığın matemini giydirirken ömrüme


İnce bir sızı başlar gidişinle geçmişe doğru
Elvedalar düğüm atarken busene
Uzaklardan duyulur buselik makamda lirik ezgiler
Vedalar şarkı olur suskun dillerde


Talan ettim yine düş sofranı ey şair
Fesleğen kokulu ömrünü çaldım
Usulca sokuldum ruhunun kuytularına
Dudak kıvrımlarına saklarken kendimi


Dünün yorgun adım sesleri
Günün arsız gülüşüne gizlenir
Tam bitti derken başlar hüzün yağmuru
Erken gelen vedalar gönül közünde dinlenir
Sessizliğin fısıltılı dudakları çağırırken ölüme


Sessizliğin fısıltılı dudakları gibisin ey ömrüm
Fesleğen kokulu aşklar çürür erken gelen her vedada
Ayrılığın rengine aşık ben ki
Katiline aşık kadın gibi say


Mahmudiye Düzkaya