Düşlerimde ki seni seviyorum
Hissetmesem de nefesini
Görmesem de yüzünü…

Mutluluğumuzu kıskanmıyor kimse
Yalnız benim için gülümsüyor gözlerinin içi baktığımda.
Bir tek sabahlar olmuyor
Hep tamamlayamadığım mutluluklarımla uyandığımda…

Kahroluyorum gerçeğin acı yüzünü görmekten
İstesem de yapamıyorum tutsaklığımda.
Heyecan sarıyor yüreğimi
Mutluluktan uçacağım kuş gibi kendi kanatlarımda…

Polyannacılık oynuyorum
Kendi kendime kurduğum sahte mutluluk dünyamda…

Ürkek bir bakış atıyorum sadece
Riyakar dünyanın aldanışla geçen insanlarına
Anlatamadığım duygularımı hep saklıyorum
Geceleri bu âşık olduğum şiir sayfalarımda…

Duvarları küf kokan karanlık odamı bir tek loş ışığım aydınlatıyor
Huzuru buluyorum başımı koyduğum
Gözyaşlarımla ıslattığım yastığımda…

Çatışsam da düşüncelerimle
Bazı geceler sabah doğacak güneşle bekliyorum umutlarımda…

Ve
Bırakıyorum kendimi
Kader yolcusu denilen gam yüklü dünyaya
Rüya gibi geçerken han köprüsünden
Buluyorum kendimi acımasız hayatın koynunda…

Ayşe ORTAN

Şiirime ses olan ve emek veren Mustafa KARAAHMETOĞLU’na teşekkür ederim