Kalem yazmıyor artık içimdeki duyguları
Gözlerim görmüyor o eski sevda yüklü mutlulukları
Dünyalara bedeldi masallardaki aşk öyküleri
Anlatıldıkça dinlendikçe
İnsan yaşadıkça sımsıkı artırırdı sarılmaları…

Zamanın adı değişmiş olmuş zamane
Kuşaklar anlatıyor kaçıncı asrın maskaralıklarını
Kavrulup gidiyor içimde insana olan sevgi inancı
Bencillik sarmış gönül gözü kördür
Asalettir ilacı…

Bazen taş olacaksın yerinde ağaracak olmazsın yalancı
Rüzgar olacaksın sevgini estirip,
Fırtına gibi sil süpür geçmişin izlerini
Su gibi ol ak git!
Bazı insan sandıklarının yüreğinden gizlice…

Zaman olup vermeyeceksin insafsızca alıp götürdüklerini senden
Ama öyle bir yerde duracaksın ki
İnsan kavramının değerinde ve zarafetini anlayacaksın
En önemlisi öyle bir kalp taşıyacaksın ki
Önce kendine sonra yüreğine dokunanı seveceksin TAPARCASINA.

Ayşe ORTAN