Erkek aslan miskin miskin dolaşır,
Zaman zaman da belli yerlerini kaşır.
Hava sıcak oldu mu yatar bir ağacın gölgesine,
Gölgelik bulamazsa sığınır bir taşın duldasına.
Uyur gölgelikte tek başına, uyur da uyur,
Keyfi yetince kükreyip kalkar ayakta durur.
Acıkmıştır dolaşır çölleri haylaz haylaz,
Dolaşsa da yemek için bir av bulamaz.
Av peşindedir bakar durur keskin keskin,
Kurbanını yakalamak için yapar bir baskın.
Gözüne bir av kestirir, onu yakalamak için,
İri gövdesiyle koşar sağa sola kurbanı için.
Av ondan daha hızlıdır, kaçar da kurtulur,
Erkek aslan ise kendini güçsüz, fersiz bulur.
Erkek aslan bu gidişle av yakalayamaz,
Aç olarak da bir dem bile ayakta duramaz.
Yine başlar dolaşmaya tek başına vadide,
Sürü ondan daima hızlıdır verimli vadide.
Avını yakalamak için ümidi kalmamıştır,
Bu konuda gerçekten dersini iyi almıştır.
Unutma ormanlar kıralı lafla olunmaz,
Kükremekle dağlar yerinden oynamaz.
Hadi bakalım! Bir av yakala da görelim,
Sana da bu ormanların kıralı diyelim.
Sen, bu ormanların kıralı değil misin?
Herkesin korkup kaçtığı değil misin?
Yavrulu dişi aslan düşündükçe düşünür,
Yavrusunu doyurmak için herkesle konuşur.
Yavrusunun açlığı her şeyden önce gelir,
Onlar için gerekirse canını sessizce verir.
Ailesi ve yavruları için durmadan savaşır,
Yavruları hayatta tutmak için hep uğraşır.
Toplu halde yaşarlar, gezerler, uyurlar,
Hayatın tadını, hep doya doya alırlar.
Takım ruhu vardır ormanın dişi aslanlarında,
Toplu paylaşım vardır gizemli dünyalarında.
Bir av kestirirler, gözlerine tâ ovadan,
Avlarını hep takip ederler bıkmadan,
Her biri kuytu yere saklanır korkmadan,
Avlarına saldırırlar etrafa hiç bakmadan.
Av için en kritik zamanı kollarlar,
Arkadaşların her birini sipere yollarlar.
Avlarını sabırla bekleyip dururlar,
Pençelerini sağa sola savurup dururlar.
Avlarını iyice gözlerine kestirince,
Fırtınayı koparırlar, zamanı gelince.
Hepsi birden acımazsızca saldırırlar,
Sürüyü yataktan ayağa kaldırırlar.
Avları için boş adım hiç atmazlar,
Pişmiş aşlarına asla su katmazlar.
Yıldırım gibi çıkar, yerinden fırlar avına,
Av ayaklarına dolaşarak gelmiştir tavına.
Avını yakalamak için ölümle baş başa kalır,
Kör, topal, sakat kalma pahasına avını alır.
Av ansızın yakalanır, büyük bir gayretle,
Diğer canlılar bakar, büyük bir hayretle.
Bütün aslanlar çöreklenmiştir avın başına,
Kimse bakmaz diğerinin gözünün yaşına.
Etin en leziz yerinden başlarlar yemeye,
Birbirlerine sözleri kalmamıştır demeye.
Tam avın tadını almışken bir gürültü kopar,
Bütün dişi aslanlar hemen oradan kaçar.
Erkek aslan kükreyişle alır avın tamamını,
Büyük bir iştahla kurar oraya harmanını.
Dişi aslanlar bakakalır bunca emeklerine,
Elleri boşa çıkmıştır, yazıktır emeklerine.
Sen; bin bir güçlükle çalış, yorul, çabala,
Bütün tehlikeleri göze alarak avını yakala,
Sonra bir erkek aslan gelip avını alsın,
Seni kovarak ümitsiz bir köşeye salsın.
Avın karşısında sen sessizce ağlayadur,
Başka bir av için tabanlarını yağlayadur.
Erkek aslanın avı iştahla yiyişine bakadur,
Bunca emeğine karşın yüreğini yakadur.
Erkek aslan afiyetle yesin senin leziz avını,
Almıştır iştahının en bulunmaz tavını.
Sen, bütün yavrularını doğur; büyüt, besle,
Emeklet, yürüt onları sürüye kat hevesle.
Yakaladığın leziz avını erkek aslan kapsın,
Seni de doyumsuz iştahına bekçi yapsın.
Erkek aslanlar iyi yatar, en iyi gölgelerde,
Keyfi yetince kalkar gezer uçsuz çöllerde.
Yavruları acımasızca bırakır dişi aslana,
Şimdi bu yavrucaklar kimlere yaslana.
Gerektiğinde yavruları parçalar, yem eder,
Gözlerinin yaşına bakmadan çekip gider.
Zaman zaman dişi aslanla dertleşir,
İştahı kabarınca da oracıkta çiftleşir,
Nesli devam ettirmekle ilahi emre uyar,
Hayatında bin de bir sorumluluk duyar.
Sonrası yat, uyu; yat, uyu engin vadilerde,
Geceni gece, gündüzünü gündüz et afiyetlerde.
Sen, “Ben ormanların kralıyım.” de durmadan,
Dostlarının rızkını ye helal, harama uymadan.
Bütün emek, çile, çaba, iş hep dişi aslanındır,
Bunların sefasını sürmek de erkek aslanındır…

22.03.2015
Yozgat