AR DAMARI ÇATLAMIŞSA
İffet damarı çatlamışsa bir insanın,
Tabutunu taşır başında dünyanın. Ekini ve nesli yok etmektir hedefi, Gördüklerin dünyanın en çirkefi. İnsanlık ruhu bedeninden çıkmışsa, İffet, namus ayaklar altına alınmışsa, Enaniyet putları, ruhunu hep sarmışsa, Sen, iyice battıkça batarsın karanlığa. Sana iftira üstüne iftira atar, Yalanına bin bir şahit katar, Sen aklanmaya çalıştıkça, Seni dipsiz kuyulara atar. İffet ve hayâdan yoksun bir fert, Açacaktır başına dert üstüne dert, Selam versen, sen suçlu çıkarsın, Onun şerrinden daima kaçarsın. Suratında kalır, tükürsen tükrüğün, Sen kendi tükrüğün ile boğulursun, Kol kırılır da sen yen içinde kalırsın, Sen ağlar, sen kırılır, sen üzülürsün. Ahlaktan uzak bir toplum ayakta kalamaz, İslam’dan uzak bir toplum şaha kalkamaz, Kur’an’dan uzak toplum semaya uçamaz, Ahlaksız bir toplum batmaya mahkûm… İllet, kurtçuk gibi kemirecektir bedenini, İçin için yeyip bitirecektir, güzel bedenini, Kendini korumak için harcamazsan çaba, Tarihin derinliklerinde bulacaksın kendini. Maneviyat meyvelerini yiyen millet, Şanlı istikbalinde olmayacaktır zillet, Kardeşim neslini koru bırakma kâfire, Göz bebeklerini, teslim etme cahile. Maneviyatsızlık illeti girmişse bir millete, O andan itibaren halk başlamıştır hezimete. Kardeşim illeti, iliklerinden sil uzaklaştır, Fırsat verme neslini yok etmek isteyen illete. 23.03.2015 Yozgat |
Tat veren şiirinizi kutlarım…
......................................... Saygı ve Selamlar..