4
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
2838
Okunma

Mesafeler uzadıkça uzuyor
Sen bende bir ben iken
Ben sende hiç olmamışım
Yüzünde bir gülümseme
Ebediyen benimlesin der gibi
Ama bilmez misin kimse
Hiç kimse kalıcı değildir
Aramıza ördüğün setler
Gün gelecek
Sana engel olacak
Solunda yalnızlığın koru yandığında
Söndürmek için beni aradığında
İşte o zaman
Anlayacaksın beni çoktan gönderdiğini
Biliyorum
Söz vermiştim sana
Ne olursa olsun gitmeyeceğim diye
Ama unutma
Ben gitmedim
Sen beni gönderdin
Dönüş yolumu kapatarak
Karşında duran bedenime
Sakın sakın aldanma
O boş bomboş
İçinde yeşeren papatyaları
Sendin tac eden yalan başlara
Şimdi arama beni
Avuntun olsun
Bana tercih ettiklerin
Gözlerinde binbir soru ile bakma
Cevapları sende gizli
Ben dilsiz sancılarıma sarılırken
Sen ruhsuz bedenlerde idin
Başkalarını kandırdığını düşünürken
Hiç bilemedin kandığını
Yalanlar ile süslerken o çok sevdiğim gülümsemeni
Ama olmuyor artık
Ne kadar istesem de olmuyor
Kendimi zorlasam da
Senden daldan düşen yaprak misali
Uzaklaşıyorum
Bir daha dönüşüm olmadığını bilerek
Ve sen gelen her rüzgara bırakırken kendini
Kanma bahara
Unutma erken açan kiraz ağacının akıbetini
Ve ömürsüz hercai kelebeği
İşte dedim ya kimse kalıcı değil
Bu kez de benim
Sevmediğim o hercai kelebek
Kuru çıplak bir kiraz ağacını neyleyeyim
Bana rengarenk çiçekler sunan
Vadiler var iken
Sayende kısa ömrümü değerlendirmeliyim
Sensiz mutluluğa kanat çırparken
Seninle çok çok ertelediğim
5.0
100% (10)