Bizi kalabalığın ötesinde tuttular
Sevinçleri boylarını açmıştı
Utanmıyorlardı Mina!
Öleceklerini bile bile
Utanmıyorlardı

Bakıyorlar
Bakmakla yetinmeyip
Konuşuyorlardı
Sanıyorlar ki kendilerini en iyileri

Şimdi kim toplayacak bu dağınık meydanları Mina!
Kim başlarından aşağı merhamet dökecek bunların?
Mina, bunlar güler yüzlü çirkef
Mina, bunlar anlamsız cümle
Mina, bunlar dumansız ateş...

Şimdi çekip gitsek kimsenin umrunda olmayacak,
Umrumuzda da değil aslında Mina
Sen gel,
Gecenin elinden tutta gel
Yıldızları peşine sürüklede gel



Mina,
Bu şehrin çöplükleri ekmek kırıntıları
Göz yaşları faiz oranlarına karışmış
Temenniler cehennem kokulu

Gel Mina,
Avuçlarındaki güzellikleri dök önümüze
Bakışlarındaki huzuru çok görme bize

Ağlamak üzereyiz Mina,
Çocuklar gibi

Sesin yankılansın Mina,
Yoksul sokaklarda
Kokun gelsin çıkmaz sokaklara
Uyandır çocukları kâbuslarından
Başlarını okşa Annesini kaybedenlerin

Gel Mina
Bazıları gibi olmadan biz...