Çağır beni yanına
Bitti, tükendi dualarım.
Kelimelerim darağacında,
Acelesi olanlar sadece yanımda.
Kâvmin bakmıyor artık bana;
Ne çarmıha geriyorlar beni,
Ne kör kuyulara atıyorlar.
Yüzüme bakmıyorlar!
Çağır artık beni yanına,
Olmamı istediğinin dışındayım artık

Çağır beni, koy baş ucuna,
Bakmadan bana uyuyama.

Sırf ben bekliyorum diye gelmeyenler var buralarda,
Sırf ben özlüyorum diye selâm’ı kesenler var.

Çağır beni yanına,
Gelenlerden sonda olsam da!

Çağır beni yanına,
Kaldır gözümün önündeki dağları,
Bende göreyim ibrahim’in karıncasını!



Yaprakları terk etmiş ağaç sığınıyor sadece bana;
Ellerimde çiçek solduran ilaçlar olduğu halde!

Çağır beni yanına,
Ben ki, Görmeyi beceremeyen!

Kervân’ın bir ucunda çocuklar ağlıyor
diğer ucunda Annem ağlıyor!

Damarlarımda ihânet akıyor
Sigaram çalıntı,
Çoraplarım ıslak,
Duyuyorum
Âlem ağlıyor!

Çağır beni yanına,
Ben ki, ağlamayı bilmeyen.

Başdöndüren bir yalnızlık benim ki,
Yeryüzündeki balçık varlığım!

Çağır beni yanına,
Ben ki, yaratılmayı bile beceremeyen!

Elimde geçmişten kalan koca bir hiç,
Saçlardaki aklar dalga geçercesine,

Çağır beni yanına,
Ben ki, Yaşamayı bile beceremeyen

El sallayamadım gidenlere,
Gelenim olmamıştı ne çare

Çağır beni yanına,
Ben ki, Sevmeyi bile beceremeyen
Ben ki, Ölmeyi bile beceremeyen!