Şiirlerim vardı benim,
Hayal ile gerçek arası,
Ruhumun derinlerinde,
Sakladığım masum bir de çocuk,
Belki de hep içimde yaşattığım,
Kocaman bir de masal dünyası,
Devlerim, cücelerim, perilerim,
İrinli, kocaman burnundan tiksindiğim,
Yine de içten içe merak ettiğim,
Kötü cadı.
Sonra da kahkahalarından ürküp,
Saklandığım gizliden bir yerim,
Bu bir masal ya.

Kırmızı başlıklı kız yardım isterdi,
Kötü kurttan büyükannesini kurtarmak için.
Hiç düşünmeden koşardım yanına,
Kocaman dişleriyle, burnuyla
Yatarken yatakta,
Elbirliğiyle,
Alt ederdik bu bir masal ya.

Âşkı saf haliyle hiç bırakmazlardı,
Kirleten mutlaka olurdu,
Kül kedisi ne çok çekmişti üvey kardeşlerinden,
Bir de annelerinden.
Cam ayakkabı bile isyancıydı,
Olmazdı bir başkasının ayağına,
Bu bir masal ya, mutlu son olurdu mutlaka.

Bir de bayramlarım vardı benim,
Tüm dünya çocuklarına hediye edilen,
Neşeyle hep birlikte kutladığımız,
Şiirler okunurdu tüylerim ürperirdi,
Anlatırlardı Atamın ve silah arkadaşlarının
Kahramanlıklarını.
Mavi şirinlerdik biz bir zamanlar,
Gargamel gelinceye kadar,
Ulusal Egemenlik Bayramımızı, elimizden alıncaya kadar.
Bu bir masal ya, uyuyan güzeller uyanır mutlaka.

H. Çiğdem Deniz.
ŞİİRBAZ...