Ölüm haberin ulaştığı zaman
Gurbet ellerde yas yağdı
Bir acı feryat yükseldi o an
Gözümde yaş akmadan kaldı

Ah şu çaresi bulunmayan
Hastalık seni bizden aldı
Dağ gibi gövdeni yere çaldı
Eritip bitirdi al yüzün kara çaldı

Aktı acımasızca zaman
On sekiz yıl geçti aradan
Boğazımdaki yumru kaldı
Hatıralar yeniden canlandı

Hasretim depreşti yaram sızladı
Sesin hiç çıkmadı kulağımdan
Zeki Müren göçerken seni çağırdı
Sende gittin be teyzem ardından

Seni anmadığımız gün mü var
Sevdiklerin doyamadık diye ağlar
Torunun Sezen senin adını aldı
Göremedim diye gönlünü dağlar

Namın sürüyor neşeliydi diyorlar
Kara toprağa yakışmadı
Teyzem beni sana benzetiyorlar
Neşen kahkahaların içimde kaldı

Annem kanadı kırık kuş oldu
Ablam diye yandı kül oldu
Bir daha eskisi gibi olamıyor
Kavuşacağı günü bekliyor

Ne zorluklarla diktin evini
Sırtında taşıdın kirecini
Şimdi yerinde yeller esiyor
Yaktılar yıktılar emeklerini

Kardeşin emanetlerine sahip çıktı
Evlatların ana diye geliyor
Senin nefesin onda tütüyor
Merak etme tembihlerini yineliyor

H. Çiğdem Deniz.