HERŞEY BİR ELMAYLA BAŞLADI

Yaklaş yanıma kadın yaklaş
Kum tanecikleri gibi dağılsın içindeki evren
Tanrıyı hatırlatmak için beyaz bir not düş
Kutsa kendi kendini
Ganj nehrinde

Yaklaş yanıma kadın yaklaş
Herşey bir elmayla başlamıştı
Ne Adem ne de Havva aşkı biliyordu
Toprağa diktiğin onca fidan
Yağmalanmamış mıydı

Yaklaş yanıma kadın yaklaş
Figürler oluşturan bulutlar gizli kalmış imleri saklıyordu
Kalemin kırıldıkça
Yeniden başlıyordun hayata
Binlerce kadın barındırıyordun içinde

Yaklaş yanıma kadın yaklaş
Enteresan bir çizgi çekmiştin ana karaya
Zamanın ipini bırakalı çok oldu belki de
Ben şiirimi betimlerken
Yeşilin tonlarını aradım ellerinde

Yaklaş yanıma kadın yaklaş
Budist bir rüzgâr esiyordu
Tibetten
Ben Nirvana’dan
Aydınlanan tüm yolları sana çıkarıyordum
Keşişleri izlerken

Yaklaş yanıma kadın yaklaş
Ay ve yıldızlar ışıldasın
Mevlânâ ve Şems yaksın mumları
Sen güneşi anımsatıyorsun
Baksam İnan ki kör olacağım
Felsefe taşını ararken

H. Çiğdem Deniz