0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
858
Okunma
Şimdi aşkın kapısını çalışmış
Başımı içeri sokmuşken
Ve bütün umutlarımı hayallerimi
Koltuk altıma sıkıştırmışken
Evde olmamanı hazmedemiyorum
Sokak tenha sokak gri sokak yalnız sokak garip
Ben yetim ben öksüz ve gidecek yersiz
Bu kapıdan giremezsem
Geçemem bir daha bu evin önünden
Bu sokaktan bu caddeden bu şehirden
Her şey geçer benden ben geçemem senden
Ne unutmak ne de yaşananları sindirmek mümkün
Geceye çıkıyor bütün ücralar eriyor insan gün be gün
Bir edebiyat dersini dinleme sebebi hoca fuzuli diyor
Fuzuli Mecnun
Mecnun Leyla
Leyla aşk
Ben ise bir kitap ayracı
Okuyorum
Okudukça gönlümün kitaplığına kaldırıyorum
Tozlu raflarım olur musun?
Bunu deme aciziyeti şimdi içimde çünkü yoksun.