0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
599
Okunma
ışığın arkasında ışık
bir kere tamam dedim
içi içimde döndü mavi dünyanın
neden mutlu olup söyleniyorsun ki
azalan karanlığın kuyusunda hayat var
tabii ve basit bir şey döndü
başımı tam bir teslimiyet içinde sağa sola eğerken
duymuyormuş gibi hiç bir şeyi
boşa geçen binlerce yıl
kalbimin ilk basamağından seslendi
tatlı ve aydınlık yolların bitmeden bittiği
yıldızlı akşamların sönmeden söndüğü
eksilen zamanların korkusu
bir anıya kapılıp yaşamak uzun
önü ardı dağılmış orta yerde yorgunluktan bitap uykuya dalmak
hatırlamamak
yada gücenirken terk edildiğin anıya
bir şey olmamış gibi inanmak
sular daraldı
köpük köpük bir hiçlik yol aldı ulvi beyazlıkta
avunarak geçen sen misin
yoksa baharlar mı
kanatlarımıza sevinçler sıçratıp duran.
