bu hüzün bana kimden yadigâr
yoksa gözlerinden mi
yeşil yaprakta çiğ tanesi
serin sabah güneşi
penceremdeki ilk merhaba
aşka


dize aralarında saklı yüz
her çizgisini kalbime çizdiğim
yarım ağız bir gülümseme
sokağımda çocuk sesi
camımı kıran top
sancı


sık sık elimi alnıma götürmem
doğan günü izlemem
arayarak kalabalığa karışan gölgeni
merak etmek bütün gün ay yıl hafta
sende bulmak yaşamın sesini
şavkı


bu bakışlarımdaki dalgınlık akşam hüznü
senden bana yadigâr
o bırakıp gittiğin günden
yarısı bestelenmiş şiirim
darmadağınık
şarkın


nereye gitsem bırakmaz yüreğimi
her soluk aldığımda solur
durduğumda durur
haber ular uçan kuşlardan
hüznü takar kanatlarına
uçurur


hiç gitmez aşkın
her gelen gider birgün
gelip geçicidir her mevsim
sen kalırsın gönlümde gönlün
sevdanla dualanırım, arınırım
durursun çimen çiçek koynumda
umutlanırım, durursun
bir muska gibi asılı
boynumda..




17. 04. 2015 / Nazik Gülünay