gene bi(r) güz günü
yolma-harman zamanı maabbetden dönüyoz
gonşu bi(r) köyün, subaşlarından birinden..
herkeşler işinde gaydında ehliyaliynen
biz de orda burada serserilik ediyoz..

beni sıkıntılarda gördümüydü
Hasan Ağam hep dakılır, horata ederdi;
“dakma gafana bilader
evelallah seni kendi elleriminen başgöz edecen” deye
len bana kim gız veri(r)
Haçca de(y)zem Elifi verdiydi malim..
onu da şerefsizlik etdik
yapdık bi(r) eşşeglik
bi çuval inciri berbat etdik
..şdık-batırdık
Üseyin Ağam da ona daş atıyoru
“ben varıkana sana ilaf düşmez bizim o(ğ)lan”

bizim çete Alışlıdüz’ü de do(ğ)ru ilerlerkene
beygirler öyle kendi fetdatına sineklenelek
ıngıl ıkış yörüyollar
Hasan Ağam
“-“len hora Depelilerin tarla de(ğil) mi” dedi
“-hıı” dedim,
“-yani honnar da, Depeliynen de(y)zen”
“-hı hım mercimek yoluyollar”
“-baya etişgin gızı”
“-yoğ abey” dedim
Allah var ya, bi döyüslük düşünüdür belki deye
“-ne etişmesi abey o taha çocuk yau” dedim
“-uzatma tamaaam” dedi

“-benim sana sözüm mar”
“-ha Haçça Dezeyin gızı,
ha Aşa Dezeyin
farkı var mı..”
o sürdü atını onnara doru
Üseyin Abey dövam etdi köye do(ğ)ru,
ben gala-ğaldım..
“-peşimden geeel..”
neyeyse Taşkesti den goruya daldık..
beygirleri ba(ğ)ladık..
yönümüz geri bekledik..
bireşden Amad Emmiynen onnar
ordan öteyanna ıralaşdılar neyeyse..
..
neyeyse biz geri döndük, Aşa dezem gile taraf
“-yau Üseyin Abey neye”
“-sen annamaan” dedi..
“onun uçun “suuss”
“a(ğ)zını aşma!” ne dersem onu yap”..

“-Aşa dezee Amad Emmigil nere ğetdi”
“-Hasan Ağan gurbannıg guzu alcağmış daa
Dereyurd’a sürüye getdiler” dedi.. Aşa dezem.
“-anan neytdiyo ay! Musduuuk”
“-eyiler, elini öperler ay de(y)ze” dedim.
“-bi çok selem et gardaşım”..
Üseyin Abey;
“-varısa bi suyunuzu içelim Aşa de(y)ze” dedi,
atından endi,

diz çöküp, ho yana döndü,
sol eliynen takgasını dutalak tası gafasına dikdi,
bana göz gırpdı..
“-ı ıhh ben işmecen” dedim..
o gene..
“-ı ıhh, sağ ol abey” dedim.
gene şeytan şeytan göz gırptı
gız ayağının üsdünde desdiyi devirelek tası doldurdu
su tasını verikene barabar,
Teslime’yi hop etti dee
gucama ağdirividi
atımın gıçına bi şaplak vurdu,
“daaahhh” deye
“sür barağidi”

tas-mas şangır-mangır,
desdi devrildi..
dezem çırpınır.. ilenir..
perişan
“can gurtaran yok mu gonşulaarrr”,
“etişin gonşular” …
“etişin gonşular Teslimemi gaçırıyollar”
“Allah bin türlü belanızı versin”..
“çoluğunuza, çocuğunuza doyaman işallaahh!”
“Gara Musduğunan
Çil Üseyiiiinnn, etişin gonşular”

netçemi bilemedim yauu,
Üseyin abey bi şaplak taha vurdu,
beygir şaha galkalak
dörtnala gakdı..
gopuduk.. gopudukk
mezbur sürdük.. tabii
o çocuk yüzündeki gorku!
Gökdereden, Bulca’ya
ne gucamdan atabildim..
ne bişiy deyebildim
..
ne de hu an da oldu,
eğerinem ki aklımda bişiycikler geldiyse
namerd olayın
Allah beni toprana gabil etmesin..

nasibimiş,
“bu”nunan olduk getdik
gayat meremetli,
dıkgatli
saygılıdır
temiz, tertiplidir.
ne asbap, ne sofra geş galmış değildir asla
geldi geşdi
taha bi ğünden bi ğüne
bişiyi ikiletdiğini
lafımın üsdüne laf ettiğini
garşı geldiğini
yönü geri zokurdandığını
onunan bununan çekişdiğini
eller gibi gov gıybet ettiğini
dolay dolay gezdiğini
çoluk çocu(ğu) erezil ettiğini
pis dutduğunu
döğdüğünü,
ben terbiye ederkene zart-zor edip gayırdığını;

ilaf getirip-götürdüğünü
görmedim, duymadım
en zıt gettiğim
ifrit olduğum şeylere
gayat dıkgat eder
değilise,
netçesini bilir görür
ne deyelim emrine şükür.

emme iş dee;
hepiciği eyi hoş daa
arada bi “Elif” deye sayıklayomuşuyun ya
hu yaşıma geldim, dedim ya
evde huzur dünek galmayo valla
garadamakdır..
geldi-geşdi Elifin ne suçu var
hala Haçca dezemgilinen de
Elif’lerinen de
bi(r) araya gelmedi ğetdi..

haa!.. O muu?
bizim bu mukatdan sonura
bobası yaşında birine verdiler
oldu getdi de;
onmadı getdi işin aslı
onu da yakdım
kendimi de el hasılı..
şükür.

ne desen hinci bi faydası mı var
emme oluyoru.. oldu bunnar.








ARKASI YARIN

Fotoğraf
Zeki AKAKÇA