/

Halepçe’de katledilen tüm kardeşlerimizin anısına ... /








beni buralarda arama
buralarda değilim anne
mezarım yok benim
mezarımız yok kardeşlerimizin
şimdi ben
biz olmuş bir biz
bir benim
toprağımıza karışan Halepçe’ nin
acıları içindeyim





gözlerimin önünde yitirdiklerim
sonra görmeyen gözlerim
sonra karanlık
acılarımıza karışan acılar anne
sokaklarda evlerimizde soluduğumuz
kucağımda yavrularımız
elma kokulu ölümler





insanlık bu muydu
bize hiç öğretilmemişti bu insanlık anne
neden hep sevmeyi öğrettin bize





kim di bunlar ki
bunca severken biz
bizi böylesine katlettiler
nerede yanlış yapmıştık biz anne
söyle ne olur
nerede anne





Halepçe de türküler yakarım şimdi
görmeyen gözlere
nefessiz dudaklara
sessiz dillere anne
ağlama arkamızdan
yalnızca türkülerimizi dinle
türkülerimizi dinle anne
tüm insanlık dinlesin dalga dalga yayılan seslerimizi anne
Halep’çe türkülerimizi

ve çığlıklarımızı
en umarsız
en duyarsız
en sessiz anlarında hem de
en sessiz zamanlarında …











Mert YİĞİTCAN
05 . 04 . 2015
İstanbul / bize her yer artık Halep’çe