geminden boşalmış kelimelerim
gün görmemiş duvar diplerine
başı boş mermi gibi saplanır
mendil açar yüreğim
kalpsiz bir zalimin diline.



sadaka niyetine sunulan her cümle
bir kaç tatlı kanat çırpışıdır özgürlüğe doğru
ahhh
azat edildiğini s/anan yürek
nasıl uslanır
nasıl gizler ızdırabını
nasıl sevinç gösterisine boyanır o an
perdenin erken kapanacağını bilmeden
rol keser gönül sahnesinde
selama hacet kalmadan
iner gün yüzüne.



vurulan aşk kuşudur
şehitlik mertebesine erer
gizli gizli kalemden kan sızar
bir gözlerim sulanır
bir yüreğim
bir düşlerim ıslanır
ansızın yağan ahmak ıslatan yağmurlarında
kururum titreyerek.


dilek ağacıma bağladığım çaputlar
savrulur rüzgarın ellerinde
sancılanır sol yanım
sarhoş naralarıdır dilden (s)dökülen
aşkın son demi de akar düşlerimin üzerine
ayrılık masasında devrilen son şişenin ardından
eyvah
bir ’’ah’’ kadar uzağım sana.


bağlandığım ne varsa gizli bağlarla
bir bir kopar gider
su gibi gözlerimden
akar
yakar
şimşek gibi çakar ufkuma ve yok olur
kaybolur
kaybolurum kusurlarımda
biten c/anın ardından
acının rengi yok.



Ayvazım DENİZ