.
alacanım
bilsen yumruk kadarım
bir sessiz kavga, kargaşanın ortasında
yön göstermiyor gözlerinin tabelası
bahçem yok, iki göz odayım

doğudan batıya kanayan bu toprak
başımızdaki bu sessiz mavi
ve dudaklarda o tütün şerbeti
bir sözün beline vurup su olup dökülmek türküye
ağzımıza dikilen bu sahte gülüş
ya ellerimiz kimin unutup gittiği

al ve ötele benden zamanı
sana tazeleniyor bir tek, sana eskiyor
tenimin tozuyan şehri

yerim gözlerindeki kavganın ortası
dönüp dolaşıp geldiğim
önüne attığım kalbimi, o en son kapı
yüzün: çoğalan bir orman pusu
gece: rengi solmuş bir çarşaf uykusu
ellerinden döndüm yine az evvel
karanlığın dibi tutmuş
kaldırımlar teneke çalıyor sessizlikten
topuklarımdan sürüklüyor aklımı
dışarısı çingene şarkısı

göksel ağzını değmeden geç hadi
düşürdüğüm tek bir söze
uzaklık ayarını iyi yapamıyor kalbim
kalbim: göğsümün ortasında altından süngü
yüzün: binparça ayna sesi
.