“olsun bee… senin yüreğinden sürgün bile güzeldi”



gece olsun, hele bir gece olsun
el ayak çekilsin, bitsin hayatın karmaşası.

Maestro...başlasın müzik
başlasın buzul ve çölün o muhteşem dansı...

uçurumun bir yanı sen, diğer yanı bendim
iki ayrı dünya, iki çocuk ruhlu asi...
birbirinden korkan, iki kahraman
iki yarım şiir...
iki kırık keman.

yangından ilk kurtarılacak değerli bir evrak gibiydi aşk!
aşk deyince akan sular dururdu içimizde, aşk’a aşıktık!
oysa fazla kalmayacaktık, şöyle bir uğramıştık
nasıl olduysa, usulca öpüştük!
sonrası...
dişe diş, göze göz
bir defineyi yağmalayan korsanlar gibi seviştik.

mabedim oldu o romantik dudakların…
ki gözlerinin tılsımından kurtulup dudaklarına inemezdim.
dudakların büyülü birer meyveydi!
öptükçe öpesim gelirdi...
ben ne zaman seni öpsem, aklıma hep cennet gelirdi.

mektuplarını alırdım, baştan aşağı sen kokan mektupların
o zarfı olmayan mektupların
balkonlardan attığın...
kapı önlerine bıraktığın mektupların.

mektupların gelirdi, kadınca özleyen, kadınca seven.
katlanmış kağıtlarda gözyaşı lekeleri…
mektuplarında çaresizliğin ve çaresizliğimiz!
mektuplarında alın yazımızın izleri.

sonra bir şey oldu
hissedilen ama görünmeyen bir şey
çanlar bizim için çalmaya başladı!

kalbini kırıyorduk, incitiyorduk aşkı
ayrılık provaları yapıyor gibiydik.
tetikteydik bir hata bekliyorduk
kızıyorduk, küsüyorduk
iki kör nişancı gibi birbirimize ateş ediyorduk.

elbet olacaktı her ayrılığın bir bahanesi…
özellikle kurgulanmış bir kaos ortamı
yada dogal bir fırtına hazırlıksız birdenbire…
bitmez tükenmez kavgalar, kıskançlık krizleri…
herşeyi silip süpüren bir öfke seli!
ve peşinden ayrılık…
o ölümcül trajedi!

denize küsmüş martı, yada martıya küsmüş deniz ne fark ederdi?
artık yanımda yoktun ve ben iliklerime kadar sensizdim.
önemli olan buydu
yalanlar söyleyip avutsamda kendimi
senin yokluğunla ilgili her gerçek, talan ediyordu beni!

sen olmayınca
çapulcular istila etti yüreğimi!
korsanlar paylaştı definelerimi, bu karanlık denizde
öyle uzak düştükki birbirimize...
aşk bizden çok uzakta kaldı, yada ulaşamıyacağımız kadar dipte…

gece bitsin, artık bu karanlık gece bitsin!
senin olmadığın her gece bitsin!

Maestro... kapat müziği kapat!
buzul mutlu olsun… çöl yanarsa yansın.