15
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
2799
Okunma
Kimse korkmuyor ölümden eskisi kadar
Artan hüzünler yaşama tutunurken
İntihara meyilli bütün mutluluklar
Tabakhane yolcuları kadar aceleci
Duraksız geçiyorum aranızdan,
Lodosun pervasız nefesinden
oysa
Neye ağlasak ondan bilinmeli hüznümüz
Adanmışlığımızın yolunu ararken
Körebe ruhunu bile taşıyamıyoruz
Sana şiirler yazıyorum içimi kanatarak
Gözlerimdeki birkaç damlada son bulmasın diye umut
Ne çok korkar oldu serçe yüreğim
Biliyormusun…!
Bir yaşıma daha girdim acılarımı sıvazlayarak
Hadi gel aritmetik çözelim seninle
Sen seni koy ortaya bende beni
Önce topla
Sonra çıkarabilirsen çıkar seni benden.
Can Cezayir AYDEMİR