14
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
2108
Okunma

Oğlumun eşinin facede yazdığı bir cümleden yola çıkarak yazdım bu şiirimi.
Şöyleydi: Aynaya bir baksan, keşke güzelliğini değil, içini görebilsen.
Ya da ayna dile gelse ne kadar aptalsın diye. Ona bu sözlerin şiirini yazacağım dedim.
Fotoğraftakiler gelinim, oğlum ve benim minik torunlarım..
masal bu ya
ruhum çıksa açığa
dursa ayna karşısında
sorsa aynaya
ayna ayna söyle bana
var mı benden güzeli
ne yanıt verirdi ayna
o çok kirli bakışları konuk eden ağırlık:
-cadı cadı
hadi çek git yoluna
başka kapıya görün
dizginle gururunu!
derdi belkide
belki ayna kadar
temiz yüzün solmasın
başım üstünde yerin var
kötü günün olmasın
keşke görebilsem
içimin içinde
insana sevgili bir kul
tepeden tırnağa
bütün dokusu insan
karıncayı ezmeyen
çiğnemeyen çimeni
yüreğinin yerinde
sevgi dolu bir yürek olan
hapishane demirlerinden kurtulmuş
güneş perdeli pencerelerini
dosta açan
masallar gerçeklerin aynasıdır
girsem bir masalın içine
yanımda sen
türkümüzü söylesen
gelecek güzel günlere ait
bir şey bıraksan andan
desen
kimse aç açık kalmayacak
doyacak bütün çocuklar
çikolata bile yiyecekler
sadece tavuklar eşinecek
çöplüklerde
yüzleri gülecek
bütün insanların
ha bak
savaşlar da olmayacak!
25. 03. 2015 / Nazik Gülünay