bahar ve sevgili
girsin istedim
hiç olmazsa şiire
bir gülümseme yerleşsin yüzüme
sisli havaları bırakayım arkama
bir yer çizeyim kendime
şu karşı bahçedeki köpekler görsün
yalnız onlar değil
bir yeri sahiplenen


sevgili bahar olsun
soğuk vurmasın pembe çiçeklerini
erguvan gölgesi düşsün suyuma
rengiyle arınayım
bir sevda şarkısı söylesin kuşlar
en tepesinde vişne ağacının
kimse kimseyi kovmasın yuvasından
sevgiyle havalansın ard arda
serçeler ala kargalar


bahar sevgili olsun
çöplerden bir şeyler arayan adamla
köpek göz göze baksın
aynı sınırda iki ev sahibi
anlasın birbirini
bozulmasın penceremde
beni mutlu eden görüntüler


varsın bu güzel havada
üşüyeyim evde
kalkıp çay demleyeyim sonra
anneme mısır patlatayım
o dişsiz ağzıyla yesin
erguvan yanakları gülsün
çay içelim birlikte
ben olayım odasındaki
pembe bahar
yeter









23. 03. 2015 / Nazik Gülünay