Şimdi senden kalan yüreğimle, el ele verdik gidiyoruz.
Uzaklar bir o kadar da yakın geliyormuş giderken.
Ardımda bırakıyorum, bende sana dair her ne varsa.

Bizim ilk sınavımızdı yüreğimizle.
Büyük bir sınavdı bizim için.
Kazanamadığımız sınavımız,
Bize ait olan son şeyimizdi.

Görmezden geldiklerinde boğdun yüreğimi.
Nefessiz bir kalp yaşayamadı daha fazlasını.
Şimdi belki bir cümle kurtarırdı bizi.
Kurmanı istediğim basit bir cümle yalnızca.

O bir cümleyle unuturdum herşeyi.
Kendimi. Hatta acı çeken kalbimi...
Kelimelerin gücü sevgilim.
Kuramadığın o cümlenin gücü...

Her ne olursa olsun, birbirimize sahip çıkamadık.
Tek taraflı sahipliğimide al, git sevdiğim.
Kim bilir, kaç bahar sonra iyileşir yürek.

Sen, açılamadığım yeni ufuklarımdın.
İki kişilik yalnızlığı yaşattığın şeyi de al, git be sevdiğim.
Git, kırılmış kalbimden.
Soğukluğumuda al git.

Hissizliğimide al,
Hatta duygusuzluğumu da.
Her bana ne yaşattıysan al ve git.
Öldürdüğün kalbimide at bir kenara.

Olmazsa olmazımdın
Olmazsa olmadın sevdiğim.
Kaderimin çizik çizik yazısınıda sil.
Ellerimin küçüklüğünü, belki sarılışımı, ve dudaklarımı da al gitmeden.

Dokunduğun her ne varsa al ve götür benden.
Aşk mevsimsiz açan çiçeğimmiş.
Vurduğun, kıydığın çiçeğimi de al.

Aşkımızın meyvesi ayrılığımız.
Çürümüş ne kadar meyve varsa topla ve git.
Gamzeme açtığım çukuru da al.
Gülümseyişimi, ağlayışımı...

Senin için her ne yaptıysam dök ve git.
Bırak artık.
Gökyüzü yalnız bana kalsın.
Sahip olduğum yalnızca onu bırak bana.
Hayâllerimle, umudumla oluşan o koca gökyüzü bırakta bana kalsın.

Birazcıkta izin ver, leylâdan kalsın bana.
Kesilen özlemimide al.
Kanayan yaralarımıda kapat ve git.
Açtığın her yarayı umut bil sevdiğim.
Kapanan her yarayı da hayâl kırıklığım.

Kalbim...
Yine kaldık seninle baş başa.
Sen kimselere emanet edemeyeceğim mişsin.
Sen aslında benim olan mışsın.

Gel kalbim sahibine.
Gidelim artık bu şehirden.
Şu sisli havadan, onu hatırlatan her şeyden gidelim.
Seni kırıp döken, boğan şeyden gidelim artık.

Gel kalbim.
Gel.
Gidelim...


♥