Karşılıksız sevdâlar
Çokça Mevlâ’ya giden yollardır aslında
Her kim, her ne yaşta olursa olsun bir gönül yalnızca bir defa sevdâya düşer
İçini kanata kanata sevdiren acıya bağlanan bir kara yazı
Acıdan beslenir aşk
Çâresi yoktur...

Kara sevdânın çâresi, sevdiği bile olmaz insanın
Çünkü o uzaktan sevmiştir
Karşılıksız sevmiştir
Ve geceyi doğuran aşka âşık olurlar
Sığınırlar ona pervasızca
İzinsiz...

Aşkın izni olur mu ki?
Oysa hep, tutunduğumuz dallar sağlamdır sanırız
Kırıktır o dal
Kırılmıştır mutlak
Ve o da bağlamıştır kaderini birine
Yaralı bir kuş gibidir sevdâ
Parça parça öldürür insanı
Kanatır yürekleri zâlim sevdâ
Her sevdâ karşılığını bulsa
Leyl kaç parçaya bölünürdü?
Gece bölünse idi birçok parçaya, ne anlamı kalırdı gecenin?
Gecede sevmiştir mehtabını
Saklamıştır yıldızlarını gözlerinden
Sinmiştir karanlığa o da
Her sevdâ bir vedâdır o zaman...

Hep taze tutabilsek sevgimizi
Yalnız bir umuttur unutmak
Yeni bir hayata başlamak demektir çünkü
Umuduna tutunursun
Hatırlatmasa hiç sevdiği kendini
Yara kabuk bağlayacak
İyileşecek belki...

Her gönül bencildir
Yalnız sevgisini düşünür
Yalnız ona ait olma isteğini
Der ki seviyorum
Seviyorum der yalnızca
Oysa sevdiğinin onu sevmeyişini de, sevişini de sevmeli sevda dediğin
Anlamaz yürek sancılarından
Ne sevdiğini anlarsın
Ne de sevildiğini...

Yalnızca sen anlarsın yüreğini
Anlarsın ki, seversin
Tükense dersin
Sevda mezar taşlarına yazılacak cinsten değil
Bir ömür yaşanacak cinsten değil
Sevdâ ilmeğini ruha dolar
İlikler sevdiğini
Vazgeçse bile sevdiğinden
Terketse dahi...

İçindekinden vazgeçemez sevdâ
Terk edemez içindekini
Sonsuzluğa iliştirdiği düğümü koparamaz sevda
Yazamaz son satırını
Bitiremeyişidir sevdâ
Mürekkebinin tükenmeyişidir
Kör olasıca sevda
Ah sevda...!!!

...

♥♥♥