0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
771
Okunma
Kan revan duygularımla, kılıçtan geçiriyorum yüreğimi...
Öyle büyümüş, öyle dolu ki yüregim, Sanki akan kanlarımla, kurumuş nehirlere hayat veriyorum...
Nehir kenarında ki çiçekleri bile kanımla besliyorum..
O nehirlerin üzerinde kan degirmenleri döndürüp taşların da bedenimi un ufak ediyorum...
İlk hasatın, ilk mahsulünü sana veriyorum,
Ve ben gidiyorum..
Yolum dolanbaçlı uçurumların kenarından geçiyorum,
Hani sen çicekleri severdin,
Sana kan çiçeklerinden seçiyorum,
Onları soldurma, en güzel köşeni onlarla süslemeni istiyorum...
Birde şunu bilmeni istiyorum,
Seni seviyorum,
Ve ben sadece seni degil sevmeleri sevilmeleri terk ediyorum...
Asil mavi
