Namussuzların cenk ettigi bir zaman, bu zaman...
Şerefsizlerden başka galibi olmayan....
Mert olanı namerte kırdıran,
Helal ile haramı birbirine karıştıran,
Deccal’ı uykusundan uyandıran,
Hak yemeyi marifet sananların zamanı bu zaman....
Sövme küfretme sadece yazik de böyle kara düzene,
Sen, sen ol böbürlenme seni kötüleyene...
Dinimizde hoş görü var ufaktan bir gülümse,
Seni hor görüp küçümseyen dürzüye...
Gerisini boşver düşünme, Hak var haktan da ötede,
İlâhi adalet kurulur mahşerde.
Gel gardaşım vazgeç,
Sen bu kisvecilere sövme,
Sövüpte sende küfre düşme,
Dilini, yüreğini çamura beyleme çamurun özü topraktır, topraga kötülük etme,
İnsanoğlu topraktandır topragın özünü değiştirme...
Dinimizde hoş görü var gülümse şu namerte,
Hakın yense bile...
Unutma,
Hak var haktan ötede...
Gel gardaşım beni bir dinle, Pirim verme deyyusa kan emiciye,
Söyletme dürzüleri mahşerde,
Bu bana kufretti diye,
Hakkının ırzına geçse bile,
Laf verme dürzülere...
Hak var haktan ötede..
Sözlerini gülüşlerinle süsle, kufürden beterdir haddini bilen şerefsizlere....
Sen yüreğini derde düşürme,
Yüreğinde ki aşkı küfürle devşirme,
Unutma hak var haktan ötede,
Hak var haktan ötede...
Ben de demesini bilirim,
Böyle düzenin gelmişine geçmişine diye,
Küfrederdim kan emiciye, hak yiyiciye, duyyusa dürzüye...
Hatta öteyede giderdim, ebesine dedesine , yedi ceddine,
Söverim böylesi rezillerin hepsine
Tükürürdüm sıfatına, küfrederdim suratına...
Hani varmı ki ? bu yüzlürlerde utanma...
Ne yapabilirsin ar damarı çatlayana,
Unutma hak yukarıda,
Yolla sen bu imanı hastaları ALLAH’a...
Gel gardaşım sen yoldan çıkma,
Bunlar uçurumun kenarında....
Sende o uçuruma heves sarma,
El salla yolsuzluk yapanlara,
Senin hakkına göz koyanlara,
Namus kavramını yataktan ibaret sananlara,
Gülümsemek sünettir,
Gülümse gülmeyi edepsizlik sayanlara...
Unutma gardaşım hak var haktan da yukarda...
Gel sen gülümse gardaşım böylesi rezillerin gelmişine geçmişine...
Sen, sen ol gardaşım bunlar gibi küfre düşme,
Herşeye kâdir olan var yolun sonunda.....